کد مطلب:5478
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:131
متعصبان قریش
متعصّبان قریش هم، وقتی در برابر ادلّه عقلی قرار گرفتند چنین گفتند:
«وَقَالُوا قُلُوبُنَا فِی أَكِنَّةٍ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَیْهِ» [1] ؛ یعنی ما این معارف را ادراك نمی كنیم.
ولی وقتی همان معارف به مرحله حس و مثال تنزّل كردند، موضوع را فهمیدند.
ولی بت پرستان و مشركان حجاز، وقتی حق برایشان روشن شد، باز به جدال و گفت وگو پرداختند:
«یُجَادِلُونَكَ فِی الْحَقِّ بَعْدَمَا تَبَیَّنَ» [2] ؛ در حكم خدا با آن كه حق آشكار و روشن گردید با تو جَدَل خواهند كرد.
برده بوصیری چنین سروده است:
ای بسا مجادله گرانی كه در كلمات خداوند با پیامبرصلی الله علیه وآله مجادله كردند و خدا آنان را بر زمین زد. و بارها دلائل قاطع بر حقیقت دین اسلام، خصومت های دشمنان را نقش بر آب نمود [3] .
[1] فصلت(41)، آيه 5.
[2] انفال(8) آيه 6.
[3] كم من جدل جادلته كلمات الله و ناقشه القرآن في رسول الله و دينه و كم من خصم قاوم الرسول و هاجم دين الحق، و خاصمته البراهين القاطعة و صرعته صرعاً شديداً».
كَمْ جَدَّلَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ مِنْ جَدِلٍ
فيهِ وَ كَمْ خَصَمَ الْبُرْهانُ مِنْ خَصِم.