کد مطلب:5478 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131

متعصبان قریش
متعصّبان قریش هم، وقتی در برابر ادلّه عقلی قرار گرفتند چنین گفتند:

«وَقَالُوا قُلُوبُنَا فِی أَكِنَّةٍ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَیْهِ» [1] ؛ یعنی ما این معارف را ادراك نمی كنیم.

ولی وقتی همان معارف به مرحله حس و مثال تنزّل كردند، موضوع را فهمیدند.

ولی بت پرستان و مشركان حجاز، وقتی حق برایشان روشن شد، باز به جدال و گفت وگو پرداختند:

«یُجَادِلُونَكَ فِی الْحَقِّ بَعْدَمَا تَبَیَّنَ» [2] ؛ در حكم خدا با آن كه حق آشكار و روشن گردید با تو جَدَل خواهند كرد.

برده بوصیری چنین سروده است:

ای بسا مجادله گرانی كه در كلمات خداوند با پیامبرصلی الله علیه وآله مجادله كردند و خدا آنان را بر زمین زد. و بارها دلائل قاطع بر حقیقت دین اسلام، خصومت های دشمنان را نقش بر آب نمود [3] .


[1] فصلت(41)، آيه 5.

[2] انفال(8) آيه 6.

[3] كم من جدل جادلته كلمات الله و ناقشه القرآن في رسول الله و دينه و كم من خصم قاوم الرسول و هاجم دين الحق، و خاصمته البراهين القاطعة و صرعته صرعاً شديداً».

كَمْ جَدَّلَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ مِنْ جَدِلٍ

فيهِ وَ كَمْ خَصَمَ الْبُرْهانُ مِنْ خَصِم.